Tsismisssss...

may sasabihin ako sa inyo, alam mo si ano? yung ano ng ano ng kaanoano ni ano na inano ni ano? grabe si ano inano niya tapos yung nag-ano sila naging ano si ano tapos biglang inano ni ano si ano.. tsktsk! nakakaano ano? sana wag siyang maano ni ano.

                Madaming tao sa paligid ang reporter, story teller, Host ng isang show para sa mga artista, messenger  at iba pa. Mga Tsismoso at Tsismosa yung mga tinutukoy ko. Mga taong mahilig magbukas ng libro ng buhay ng iba at ipapabasa sa iba pang mahilig magbukas ng libro ng buhay ng iba. Mga taong mahilig manglait at manira ng puri ng iba at pinagmamalaki pa nila. Simple, mga pakialamero’t pakialamera. Mga taong walang pakundangan sa pagdagdag at pagbawas sa kung anong nalalaman nila sa kung sino ang taong bida sa kwento nila. Hindi masamang mamalita, ang masama lang eh, yung ikakalat at magkwekwento ng mali kesa sa totoong kwento. Mga editor.  Naglipana ang mga kumakalat na tao na ito kadalasan sa mga barangay. At mas kadalasan sa mga bahay na dikit-dikit o mga skwater. Sila-sila din ang nag-uungguyan sa lugar na ito at paikot-ikot lang ang lahat ng kwento. May mga argabiyado at may mga nang-aargabiyado. Si ganito si ganyan puro ganun ang usapan. May muta ka pa may balita na. bilis ano? Daig pa yung Umagang kay ganda (halatang Ch.2 ako nanonood). Sabi nga sa kanta ng bandang Siakol “bakit ka pa bibili ng dyaryo, o makikinig sa radyo, tumambay ang sa bawat kanto sari-sari pa ang kwento”. Tulad nga ng sabi ko, madaming reporter sa paligid. Mga reporter  na akala mo e, makakapagkatiwalaan pero kwento mo pala ang ibebenta sa iba para masira ka at may mapagusapan lang  sila. Mag-ingat sa mga taong sasabihan ng mga sekreto. Hindi mo alam na may pinagsasabihan na din pala sila. Kakampi mo pagkaharap ka, kalaban mo pag-nakatalikod ka.

                Minsan na din akong  naging bida sa mga kwento ng mga tsismakers na yan. Nalaman ko yan noong may nagtanong sa akin kung ano yung ano bakit daw ano? (huwag niyo ng alamin, mga tsismosa). Nagtanong siya tungkol sa tsismis ng iba. Agad naman ako nagtaka at paano niya natanong sa akin yung ganun. Tinanong ko siya kung kanino niya nalaman yun. Agad naman niyang sinabi. Pinuntahan ko yung nagsabi sa kanya ng kwento na yun. Tinanong ko kung paano niya alam ang kwento ko ganung hindi ko naman siya sinabihan? Sabi niya narinig niya daw. Putangina, ako ang bida, sabi ko sa sarili ko. Inalam ko kung anong alam nila. Pinakinggan ko ang mga alam nilang kwento. At isa pang putangina! Swak, bida nga ako sa tsismis nila. May nadagdag at may nabawas sa kwento. Lalo nilang pinalala ang sitwasyon. Hindi ako nagwalang bahala. Pilit kong binabalik ang tamang kwento pero mahirap dahil yun na ang unang kwento at tinangkilik nila. Lumapit ako sa kaibigan. Humingi ng tulong dahil pangalan ko ang bida sa kwento nila. Sabi sa akin ng kaibigan na tsismis lang yan, hayaan mo na lang at ikaw at Siya lang ang nakakaalam ng lahat. Huwag daw akong paapekto  sa mga sabi-sabi at baka lalo pang lumala ang sitwasyon. Pinakinggan ko siya. Ang dating nakayuko kong ulo habang naglalakad sa lugar namin ngayon taas noo pa. Dahil ako ang tunay na author sa kwento ko.

                Nakakainis ang ganitong sitwasyon. Masarap maging bida sa mga eksena pero hindi sa mga tsismosa. Masarap sumikat pero hindi sa mga tsismoso. Naglipana na nga talaga ang mga ito. May lalaki, babae, bakla, tomboy at mag-ingat ka dahil baka ang aso ng kapitbahay niyo ay alam ang kwento mo at ikwento din sa iba pang mga hayop. Sari-sari na ang lahi ng tsismoso at tsismosa sa buong mundo. Sigurado ako na hindi lang sa Pilipinas may ganitong sitwasyon. Maging sa Estados Unidos may mga ganitong kaganapan din. May kakilala ako na nakatira sa Estados Unidos. Nakwento niya na may nakaaway daw siya at siyempre tsismoso ako tinanong ko kung bakit siya napaaway. Isang paninirang puri daw ang dahilan ng lahat. May kapitbahay siya sa tinitirhan na apartment at matalik naman silang magkaibigan. Dalawang taon na silang mag-kapitbahay. Namamasukan ang kaibigan ko sa isang opisina sa Amerika at walang asawa. Kasama niya sa trabaho ang tita niya na matagal ng nasa Amerika. Noong bago pa lamang siya doon, sa tita niya pa siya nakikitira. Pero nang makaipon, bumukod na siya ng tirahan. Siya lang mag-isa sa tinitirhan niya. Kung minsan dinadala niya ang mga kaibigan niya doon sa apartment niya para sa isang kasiyahan. Nasabi ko nga na kaibigan niya din ang kapitbahay niya na halos pinto lang ang pagitan ng bahay nila. Madalas silang magkwentuhan at magbigayan ng opinion sa isat-isa. May asawa ang kapitbahay niya na nasa Afganistan. Wala pa silang nagiging anak. Makalipas ang ilang mga araw at panahon, may nanligaw na sa kaibigan ko, isang amerikanong puti. Madalas bumisita ang lalaki sa bahay ng kaibigan ko para manligaw.makalipas ang ilang araw na panliligaw, sinagot na ng kaibigan ko ang kano. Naging maganda ang simula nila. Halos hindi na sila mapaghiwalay dahil talagang in-love sila sa isat-isa. Nasabi sa akin ng kaibigan ko na mahal na mahal niya ang BF niya at gusto niya na siya ang mapang-asawa nito. Makalipas ang ilang buwan. Pumunta ang BF niya sa apartment. Mukhang napaaga siya ng punta dahil wala pa siya. Nakipagkwentuhan sa kano ang kapitbahay ng kaibigan ko. naging mahaba ang usapan nila. At sa usapan na iyon ay may paninira na nagaganap. Lihim na may gusto ang kapitbahay ng kaibigan ko sa BF niya kahit na siya ay may asawa. Dahil nga may gusto ang kapitbahay niya sa BF niya. Nagawa nitong siraan siya at magdagdag bawas sa kwento. Walang kamalay-malay ang kaibigan ko na sagad na sa paninira sa kanya ang binabanggit ng kapitbahay niya. Pagkauwi sa bahay ng kaibigan ko, laking tuwa nito na sinupresa siya ng BF niya. Niyakapa niya ito. Nagtataka siya kung bakit hindi siya kumikibo ng BF niya. Nagtanong ang BF niya sa kanya na “Why?” sabay ng luha na tumutulo sa pisngi niya. Mabilis na umalis ang BF niya. Hinabol niya ito subalit hindi niya ito naabutan. Tinatawagan niya ang cellphone ng BF niya ngunit nakapatay ito. Nagtataka siya kung bakit ganun na lamang ang reaksyon ng BF niya gayung wala naman silang pinagawayan at wala naman siyang nagawang mali. Napagpasyahan niya na hanapin ang BF gamit ang sasakyan niya.  Naisip niyang pumunta sa bahay ng BF ngunit wala ito. Pumunta siya kung saan naglalagi ang BF. Sa Park, opisina, at kung saan saan pa. Isang text ang nareceive niya, hindi nakarehistro ang pangalan sa cellphone niya. Ang nakalagay sa text “why you lied to me?, I do everything to you , but you lied, LIAR!” galit na galit sa text. Agad niya naisip na BF niya ito. Agad niyang tinawagan habang nagmamaneho pero mukhang pinatay na naman ang cellphone. Umiyak na siya dahil para siyang nangangapa sa wala. Wala siya ediya sa mga nangyayari. Napadaan siya sa isang lugar sa New York. Nakita niya na may naguumpukan na tao at napapaligiran ng pulis. Nakita niya na may nakahiga sa lapag. Durog ang buto, basag ang mukha at may hawak na cellphone. Pinagmasdan niya ang lalaking nakasalampak sa sahig. Nakita niya na may suot na kwintas ang lalaki. At nang napagmasdan ang kwintas, nakilala na niya kung sino ang lalaking nakasalampak sa sahig. Ang taong mahal niya. Napaiyak siya ng malakas na halos mabaliw sa mga nangyari. Sa bilis ng mga pangyayari hindi niya pa rin alam ang dahilan ng lahat. Nababaliw na siya sa kakaisip kung bakit nangyari ito at bakit galit ang BF niya sa kanya. Makalipas ang ilang araw.Sa libing ng BF niya, isang kamag-anak ng BF ang lumapit sa kanya at nag-abot ng panyo. Nagtaka ang kaibigan ko kung bakit inabot ito ng isang bata. Malinis ang panyo at may burda na “i love you forever” sa bandang baba. May nakasulat sa gitna na parang bahid ng dugo. Nakasulat dito na mamahal na mahal niya ang kaibigan ko at gagawin niya ito (ang pagpapakamatay) dahil may nagsabi daw sa kanya na isa siyang taksil. Hindi makapaniwala ang kaibigan ko. Wala siyang  ginagwang mali at mahal na mahal niya din ang BF niya. Alam na niya ang dahilan ng pagpapakamatay ng BF pero hndi niya pa rin alam kung sinong tsismosa ang nagsabi sa BF niya na wala naming katotohanan. Tumagal ang panahon na. Nawalan kami ng komunikasyon ng kaibigan ko. At nang hinanap ko siya sa mga kamaganak niya.naikwento nga sa akin na wala na siya. Halos mabaliw na daw ang kaibigan ko noong panahon na iyon. Hindi na siya makausap ng maayos. At ang lagi niyang sinasabi, “im not a liar” na paulit-ulit niyang binabanggit.  Ilang araw pa daw ang nakalipas, nakita daw ng mga tao kaibigan ko na tumakbo palabas sa tinitirhang apartment ng walang saplot. Agad naman siyang ihinanap ng mga kaibigan niya sa Amerika. Nang makita siya sa ialim ng tulay ay natutulog ito. Inuwi siya sa bahay. Makalipas ang ilang araw walang nakakaalam na nagbigti ito. Ilang araw pa ang lumipas bago nalaman ng mga tao na nagbigiti ito. Pati kapitbahay nito ay hindi din alam ang mga sumunod na nangyari. Pumunta ang kaibigan nito sa apartment niya. Katok siya ng katok. Walang sumasagot. Ilang oras ang lumipas, pinuwersa na niya ang pag-pasok. Sinira na niya ang pinto. At laking gulat nito sa nakita. Magulo ang mga gamit at nakita na niya na nakabitin ang kaibigan ng walang suot na damit. May hawak itong sulat na “liar go to hell”. May mga sulat din daw sa pader at ang mga nakasulat “Love is a sin” at “who’s Liar? If I got you, I’ll kill you”. Umiyak ang kaibigan niya sa Amerika. Nakiisyoso din ang kapitbahay niya na may kasalanan sa lahat. Nakita ngkapitbahay niya ang nakasulat. Umiyak ito at nakonsensiya. Kinausap niya ang kaibigan ng kaibigan ko. kinuwento ang mga nangyari. Nang malaman ng kaibigan ng kaibigan ko ang nangyari, sinapak niya ito at nagbanta na papatayin niya ito. Nabanggit niya yun dahil sa sobrang galit.

                Naiilibing na kaibigan ko. namatay siya ng walang kasalanan sa pagkamatay ng BF niya. Namatay niya ng hindi alam ang katotoohanan.

                Nakakamatay ang Tsismis at paninira sa kapwa. Madami kang masisirang buhay, pangarap, at pagkatao kapag nanira ka ng tao. Iwasan ang pagiging tsismoso at tsismosa kung ayaw mong mabuhay para sa wala. Maging mabuti sa kapwa. Wag maging author ng libro ng iba.

__janz___